Hayat nedir anne
Benim hiç sapanim olmadi anneNe kuslari vurdumNe de kimsenin camini kirdimÇok uslu bir çocuk degildiM amaSeni hiç kirmadim, hep boynumu kirdimBen hayatim boyuncaBir tek kendimi vurdum
Suskun görünsem deFirtinali ve magrurdum anneBir mizrak gibiAynada hep dik durdum anneBen sana hiç bir gün laf getirmedimLeke sürmedimAma gögsümü çok hirpaladimKalbimi çok yordumBen hayatim boyunca, en çok kendimi sordum>>Benim hiç sevgilim olmadi anneNe bir yuva kurdumNe bir gün sansim güldüÖpemeden bir bebegin gidisiniTükendi gitti çagimKimi yürekten sevdiysemYüregini baskasina böldüBir muhabbet kusum vardiO da yalnizliktan öldü
Sen beni gögsündeHep acilarla mi sogurdun anneYoksa evlat diyeKoca bir tas mi dogurdun anneEziyet degilim, zahmet degilimMusibet hiç degilim;Bir senin mi balina sinek kondu, söyleseneDogurdun da beniNe ile yogurdun anne
Benim hiç hayalim olmadi anneNe seni rahat ettirdimNe kendim ettim rahatBir mutluluk fotografi bile çektirmedi bu hayatKaybolmus bir anahtar kadarSahipsizim anneNe omuzumda bir dost eliNe saçimda bir sefkat
Say ki yollardan akanSu faydasiz çamurdum anneSay ki islanmaktim, üsümektimSay ki yagmurdum anneBunca yildir gözyaslariniHangi denizlere sakladinOy ben öleyimSen beni ne diye dogurdun anne