Όλα του κόσμου τα πουλιάόπου κι αν φτερουγίσανόπου κι αν χτίσαν τη φωλιάόπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νουςεκεί που ξημερώνειμαργώνουν τα πουλιά της γηςκι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Σαν αερικό θα ζήσωσαν αερικό
Ανάσα είναι καυτερήκαι στέπα του Καυκάσουη σκέψη που παραμιλάκαι λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακέςκι αν ο κλοιός στενεύειο νους μας είναι αληταριόπου όλο θα δραπετεύει
Σαν αερικό θα ζήσωσαν αερικό
Σαν αερικό θα ζήσωσαν αερικό
Every single bird of the world,wherever it might have flapped its wings,wherever it might have built its nest,wherever it might have sung...
In the place where the mind flaps its wings,in the place where the sun rises,the birds of the earth leaveand not even one comes close.
I'll live like a ghost,like a ghost.
A fiery breathand a Caucasian steppa,this is the mumbling thoughtthat foresees your dreams.
No matter how many prisons are builtand even if the siege is getting harder,our mind is a thugthat will always escape.
I'll live like a ghost,like a ghost.
I'll live like a ghost,like a ghost.