And I often sighI often wonder whyI'm still here and I still cry
And I often cryI often spill a tearOver those not hereBut still they are so near
Please ease my burden
And I still rememberA memory and I weepIn my broken sleepThe scars they cut so deep
Please ease my burdenPlease ease my pain
Surely without war there would be no lossHence no mourning,no grief, no pain, no miseryNo sleepless nights missing the dead...Oh, no moreNo more war
En ik verzucht vaakEn ik Ik vraag me vaak afwaarom ik nog besta en nog steeds huil
En ik huil vaakIk laat vaak een traanOver hen die er niet zijnMaar toch nog zo nabij zijn
Alstublieft verlicht mijn last
En ik weetMij nog te herinneren en ik huilIn mijn onderbroken slaapDe littekens kerven zo diep
Alstublieft verlicht mijn lastAlstublieft verlicht mijn pijn
Zonder oorlog is er vanzelfsprekendgeen verlies en vandaar geen rouw,geen verdriet, geen pijn, geen ellendeGeen slapeloze nachten waarin men de doden mistO, niet meerGeen oorlog meer