Tíbrá
Sjái' eg stjarnanna sæg glita bláhimins geim,yfir grænskóg í náttdaggar þey,ó, hve langar mig þá upp í alsælu heimá hins eilífa kærleikans ey.
Því við sólnanna dans, uppi' í himninum hátt,giftir hana mér eilífðin löng,sem hér niðri við jörð eg hef aldregi áttnema í elskunnar draumum og söng.