Evergrin (Евергин)
Кај Зоки Малиот во „Џубокс“секојдневен парадокслуѓе со суви грла а влажни погледијас меѓу нив како духза сите приказни и слеп и глувне може ништо да ме повреди
Јас само чекам од негде да се појавишдека сум овде може некој ќе ти дојави?иста маса, исто место, втората од десно,ама датумот е друг
Некој стари песни пак ме трујат како плино, колку сакав јас и ти да сме си евергринљубов без почеток и крајко златен круг
Во глава носам албум, а на секој лист,твоја слика и твој ракописми води чекор во познат декор штом го отворамЧесто на улица ке наслушнам:„Види го, шета како ѓавол сам!“Ма, нека... луѓе се, нек’ си прозборат
Јас само чекам од негде да се појавишдека сум овде може некој ќе ти дојави?Ист е каменот и спрејот кај Младински на кејот-ама датумот е другОние стари липи пак ме трујат како плино, колку сакав јас и ти да сме евергринљубов без почеток и крајко златен круг
Е, да на времето имавме ти и јаснаша тајна географијаОд Бога и од луѓе да нè сокриеСрце уште се обидува да смисли другаама не биваЛични - а ни малку слични на тебе
И само чекам од негде да се појавишдека сум овде може некој ќе ти дојави?Ист е паркот и фонтана и клупата од странаама датумот е другНиз смеа рече: „Што и да е - само да е син!И нека расте, а јас и ти ќе сме си евергрин,љубов без почеток и крајко златен круг“.