晴れた日曜日の改札口は誰かを待つ人たちで色づき始め
今日はどこか遠くへ行きたい気分空の見える場所へ
雲の中 飛んでいけたら大空で抱きしめて君はまだ怒ってるかな意地を張らずにいられなくて
いつの日かまた会えたとしたら最後と言わずにキスをしてもし夢の中でしか会えないなら朝まで私を抱きしめて
涙で目が覚めた月曜日の朝急いで支度をした
僕はまだあの頃のまま青空で待ち惚け夏の花が散る頃には笑顔で僕を迎えに来て
純なあなたが誤解するからおしゃべりな私を黙らせて傷ついたのはお互い様だから四の五の言わずに抱き寄せて
いつの日かまた会えたとしたら最後と言わずにキスをしてもし夢の中でしか会えないなら朝まで私を抱きしめて
わかっているわ、欲張りなのはでも最後と言わずにキスをしてもし夢の中でしか会えないなら天翔る星よ 消えないで
ทางเข้าชานชาลาในวันอาทิตย์ที่อากาศปลอดโปร่งนั้นพลันเปลี่ยนสีสัน ท่ามกลางฝูงชนผู้กำลังรอคอยใครบางคน
รู้สึกว่าวันนี้อยากไปไหนสักแห่ง ไกลแสนไกลสู่สถานที่ซึ่งได้มองเห็นท้องฟ้า
หากโบยบินไปในหมู่เมฆนั้นได้ก็จงโอบกอดฉันในสรวงสวรรค์เธอยังโกรธอยู่หรือเปล่านะแต่ก็อดดื้อรั้นไม่ได้เลยจริง ๆ
หากได้พบเจอกันอีกในสักวันหนี่งก็จงจุมพิตฉันโดยไม่เอ่ยว่านี่คือครั้งสุดท้ายหากพบเจอกันได้เพียงในห้วงฝันก็ขอให้โอบกอดฉัน จนกว่ารุ่งสางจะมาเยือนด้วยเถอะ
เช้าวันจันทร์ที่ตื่นมาพร้อมหยาดน้ำตาฉันเร่งร้อนเตรียมตัว
ฉันยังคงติดอยู่ในห้วงเวลานั้นรอคอยอย่างไร้ความหมายในแดนสุขาวดีณ โมงยามที่ดอกไม้แห่งฤดูร้อนร่วงโรยได้โปรดมารับฉันด้วยรอยยิ้มทีเถอะ
เพราะเธอผู้ช่างไร้เดียงสาเข้าใจผิดขอให้ช่วยหยุดปากคนช่างพูดอย่างฉันเสียทีเราต่างเคยลิ้มรสความเจ็บปวดดังนั้น โปรดจงโอบกอดฉัน และอย่าพร่ำบนใด ๆ
หากได้พบเจอกันอีกในสักวันหนี่งก็จงจุมพิตฉันโดยไม่เอ่ยว่านี่คือครั้งสุดท้ายหากพบเจอกันได้เพียงในห้วงฝันก็ขอให้โอบกอดฉัน จนกว่ารุ่งสางจะมาเยือนด้วยเถอะ
ฉันรู้ดีว่ามันคือความละโมบแต่ก็ขอให้จุมพิตฉันโดยไม่เอ่ยว่านี่คือครั้งสุดท้ายหากพบเจอกันได้เพียงในห้วงฝันดวงดาวที่ล่องลอยอยู่นั้น ก็อย่าเลือนลับไปเลย