Harra Pætur Og Elinborg
Harra Pætur og Elinborgbørn vóru tey so ungløgdu sínum ástum saman,mong eru forløg tung.-- Nú lystir meg í dansin at gá,meðan rósur og liljur tær grógva væl
Bíða vil egi sjey veturmóti frænda vilja,giftast ikki livandi manni,um enn meg kongur gilar-- Nú lystir meg í dansin at gá,meðan rósur og liljur tær grógva væl
Tekkur hon allar myggjarnar,setir saman í ring,tekur upp ein silvursaksog klippar hár umkring
Tekur hon allar myggjanarsker teim iddarakæði,ganga tær til strandar oman,sum Elin fyri var
Enntá var tad Elinborg,dregur upp á seg glógva,so gár hon til stýri at stá,og ternurnar at rógva-- Nú lystir meg í dansin at gá,meðan rósur og liljur tær grógva væl
Úti í miðjum grasgarði,akslar hon sítt skinn,og so búgvin gongur honí høgar hallir inn
Væl siti tær harra Pæturog tann danska frúplaga so allir høviskir mennat halda sína trú?
Liv nú væl, frú Ingibjørg,við títt elvagangi!eg havi nú fingið mín festarmann,eg lænti tær so leingi-- Nú lystir meg í dansin at gá,meðan rósur og liljur tær grógva væl