M`ena mialo anastato (Μ΄ ένα μυαλό ανάστατο)
Γλιτώνω από σύμπτωσηΣτην τρέλα μου επάνωΑπ’ τη δική σου ψύχωσηΤον έλεγχό μου χάνω
Βγαίνω στους δρόμους σαν τρελόςΜεσάνυχτα στην μπόραΜε άσχετο προορισμόΘολά τα βλέπω όλα
Μ’ ένα μυαλό ανάστατοΚαι νεύρα τσακισμέναΚαι στην βρεγμένη άσφαλτοΣφυρίζουνε τα φρέναΑυτοί που δε με βρίζουνεΚουνάνε το κεφάλιΜα οι δρόμοι με γυρίζουνεΣε `σένανε και πάλι
Αφήνω πόρτες ανοιχτέςΚαι φώτα αναμμέναΚαι βγαίνω απ’ το σπίτι μουΤη νύχτα στα χαμένα
Ρίχνω επάνω μου ότι βρωΠου βρέχει δε με νοιάζειΜα η σκέψη πως δε θα σε δωΣαν ρεύμα με τινάζει
Μ’ ένα μυαλό ανάστατοΚαι νεύρα τσακισμέναΚαι στην βρεγμένη άσφαλτοΣφυρίζουνε τα φρέναΑυτοί που δε με βρίζουνεΚουνάνε το κεφάλιΜα οι δρόμοι με γυρίζουνεΣε `σένανε και πάλι