Ateliota taxidia (Ατέλειωτα ταξίδια)
Μικρό κορίτσι έφυγες μια μέρα απ' το χωριό σουδέκα χιλιάδες όνειρα, δε θα ξαναγυρίσειςΘα είσαι η αρχόντισσα στον τόπο το δικό σουσ' όσους σε πίκραναν πολύ δε θα ξαναμιλήσεις
Έλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάςΈλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάς
Την πόλη την εγνώρισες χειμώνα, καλοκαίριαπολλοί που σε αγάπησαν μονάχα για μια ώραΤους έδινες λίγο στοργή, σου άπλωναν μαχαίριαπόσες φορές δε σκέφτηκες "τι θ' απογίνω τώρα"
Έλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάςΈλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάς
Πόσες φορές δεν άνοιξες με τρέλλα την καρδιά σουσε κάποιον που σε πλάνεψε με λόγια απελπισμένασε κάποιον που ήθελε απλά να κλέψει τη ματιά σουδώρο για τη γυναίκα του και όλα ξεχασμένα
Έλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάςΈλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάςΈλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάςΈλενα, πώς τα περνάςμες στην ψυχή μου βόλτες γυρνάς