Santonian Shores

It has been decided. We'll set forth on this journey.

We packed the wagonsEverything arranged, there is no turning backThe time has comeAll too soonA stab all through my heart

The afterglowGlimmered on the roof of our homesteadWe bode the nightfall at handBelive set out into the dark

In this night the fires roaredAs fields were set ablazeIt rained ash from the skyIn a flaring hiss at night

Forward the land we knewOff to far and distant shoresA safe havenOff to these Santonian Shores

At the set of the sunAs mist billowed over the landWe got under wayWandering, towards our hopesI rode awhile and looked backGazed into the sea of flameslaying waste what we called homeI won't see this place again

A cortege as far as the eye can seeA vast migrant paradeThe glow of a distant dreamthe awakening came nighunder a starlit skyDreams within our heartsStep by step we marchedAway into the night

Σαντόνιες Ακτές

Έχει αποφασιστεί. Θα ξεκινήσουμε γι' αυτό το ταξίδι.

Ετοιμάσαμε τα κάραΌλα κανονισμένα, δεν υπάρχει γυρισμόςΗ ώρα έχει έρθειΌλα έγιναν πολύ νωρίςΜία μαχαιριά πέρα στην καρδιά μου

Το λυκόφωςΈφεγγε στις στέγες των σπιτιών μαςΦέρνουμε την αγγελία του δειλινού κοντάΝωρίς1 ξεκινήσαμε στο σκότος

Αυτήν τη νύχτα οι φωτιές λυσσομανούσανΚαθώς οι πεδιάδες πλημμύριζαν με φλόγαΈβρεχε στάχτη από τον ουρανόΜε ένα λαμπαδιασμένο ψίθυρο τη νύχτα

Μπροστά μας η γη που γνωρίζαμεΦεύγουμε μακριά σε απόκοσμες ακτέςΈνας ασφαλής παράδεισοςΣε αυτές τις Σαντόνιες ακτές

Με το βασίλεμα του ήλιουΚαθώς η ομίχλη σηκώθηκε πάνω από τη γηΞεκινήσαμεΠεριπλανώμενοι, προς τις ελπίδες μαςΚάπλασα με το άλογό μου κοιτάζοντας πίσωΑτένισα μια θάλασσα φωτιέςΝα καίνε αυτό που αποκαλούσαμε πατρίδαΔεν θα ξαναδώ ποτέ ξανά αυτό το μέρος

Μία πομπή μέχρι εκεί που μπορεί το μάτι να δειΜια απέραντη παρέλαση νομάδεςΗ λάμψη ενός μακρινού ονείρουΗ αφύπνιση πλησιάζειΚάτω από έναν έναστρο ουρανόΌνειρα στις καρδιές μαςΒήμα βήμα προχωρούμεΠέρα μακριά στη νύχτα