Vardaris (Βαρδάρης)
Με μια βαλίτσα αναμνήσειςκι ένα τσιγάρο πόνο,πήρα τους δρόμους μόνος μουφυγάς σε ξένο κόσμο.Σε μια γωνιά σαν στάθηκακοίταξα τι αφήνωκαι η ματιά σου έλαμψεσαν φλόγα μεσ’ το κρύο.
Βαρδάρη φύσηξε να σβήσεις το φεγγάρινα μη μπορώ να δω ο πόνος που με πάειΦύσα να πάρεις ότι έμεινε από μένακι άφησε πίσω μακριά κάθε της ψέμα.
Στης Σαλονίκης τα στενάζητάω λίγη αγάπη αυτή που μου κλεψες εσύκαι πέταξες στην άκρηΓια μια στιγμή σαν σκέφτηκαπως ζούσα σε μια πλάνηάδειασε ο κόσμος γύρω μουκαι κύλησε ένα δάκρυ!