Nâzım Hikmet "Otobiyografi" lyrics

Translation to:en

Otobiyografi

1902'de doğdumdoğduğum şehre dönmedim bir dahageriye dönmeyi sevmemüç yaşımda Halep'te paşa torunluğu ettimon dokuzumda Moskova'da komünist Üniversite öğrenciliğikırk dokuzumda yine Moskova'da Tseka-Parti konukluğuve on dördümden beri şairlik ederim

kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilirben ayrılıklarınkimi insan ezbere sayar yıldızların adınıben hasretlerin

hapislerde de yattım büyük otellerde deaçlık çektim açlık gırevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir

otuzumda asılmamı istedilerkırk sekizimde Barış madalyasının bana verilmesiniverdiler deotuz altımda yarım yılda geçtim dört metre kare betonuelli dokuzumda on sekiz saatta uçtum Pırağ'dan Havana'ya

Lenin'i görmedim nöbet tuttum tabutunun başında 924'de961'de ziyaret ettiğim anıtkabri kitaplarıdır

partimden koparmağa yeltendiler beniSökmediyıkılan putların altında da ezilmedim

951'de bir denizde genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne ölümün52'de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim ölümü

sevdiğim kadınları deli gibi kıskandımşu kadarcık haset etmedim Şarlo'ya bilealdattım kadınlarımıkonuşmadım arkasından dostlarımın

içtim ama akşamcı olmadımhep alnımın teriyle çıkardım ekmek paramı ne mutlu bana

başkasının hesabına utandım yalan söyledimyalan söyledim başkasını üzmemek içinama durup dururken de yalan söyledim

bindim tirene uçağa otomobileçoğunluk binemiyoroperaya gittimçoğunluk gidemiyor adını bile duymamış operanınçoğunluğun gittiği kimi yerlere de ben gitmedim 21'den bericamiye kiliseye tapınağa havraya büyücüyeama kahve falıma baktırdığım oldu

yazılarım otuz kırk dilde basılırTürkiye'mde Türkçemle yasak

kansere yakalanmadım dahayakalanmam da şart değilbaşbakan filân olacağım yokmeraklısı da değilim bu işinbir de harbe girmedimsığınaklara da inmedim gece yarılarıyollara da düşmedim pike yapan uçakların altındaama sevdalandım altmışıma yakınsözün kısası yoldaşlarbugün Berlin'de kederden gebermekte olsam dainsanca yaşadım diyebilirimve daha ne kadar yaşarımbaşımdan neler geçer dahakim bilir.

Autobiography

I was born in 1902I never once went back to my birthplaceI don't like to turn backat three I served as a pasha's grandson in Aleppoat nineteen as a student at Moscow Communist Universityat forty-nine I was back in Moscow as the Tcheka Party's guestand I've been a poet since I was fourteen

some people know all about plants some about fishI know separationsome people know the names of the stars by heartI recite absences

I've slept in prisons and in grand hotelsI've known hunger even a hunger strike and there's almost no food I haven't tasted

at thirty they wanted to hang meat forty-eight to give me the Peace Prizewhich they didat thirty-six I covered four square meters of concrete in half a yearat fifty-nine I flew from Prague to Havana in eighteen hours

I never saw Lenin I stood watch at his coffin in '24in '61 the tomb I visit is his books

they tried to tear me away from my partyit didn't worknor was I crushed under the falling idols

in '51 I sailed with a young friend into the teeth of deathin '52 I spent four months flat on my back with a broken heartwaiting to die

I was jealous of the women I lovedI didn't envy Charlie Chaplin one bitI deceived my womenI never talked my friends' backs

I drank but not every dayI earned my bread money honestly what happiness

out of embarrassment for others I liedI lied so as not to hurt someone elsebut I also lied for no reason at all

I've ridden in trains planes and carsmost people don't get the chanceI went to operamost people haven't even heard of the operaand since '21 I haven't gone to the places most people visitmosques churches temples synagogues sorcerersbut I've had my coffee grounds read

my writings are published in thirty or forty languagesin my Turkey in my Turkish they're banned

cancer hasn't caught up with me yetand nothing says it willI'll never be a prime minister or anything like thatand I wouldn't want such a lifenor did I go to waror burrow in bomb shelters in the bottom of the nightand I never had to take to the road under diving planesbut I fell in love at almost sixtyin short comradeseven if today in Berlin I'm croaking of griefI can say I've lived like a human beingand who knowshow much longer I'll livewhat else will happen to me.

Here one can find the English lyrics of the song Otobiyografi by Nâzım Hikmet. Or Otobiyografi poem lyrics. Nâzım Hikmet Otobiyografi text in English. This page also contains a translation, and Otobiyografi meaning.