Tam dört yıl olmuş dünAz önce farkettimBir şeyler bıraktımO evdeCihangir’e
Fotoğraflar kayıpAdresler değişmişİmkansız olmuşuzHayattayken üstelik
Sen giderken benIşıkları söndürdümPrangalar giyindimTam dört yıl olmuş dün
Bitmez sandığım şeyEn önce bittiYani kaybettim seniElimle koymuş gibi
Ne kadar istemiştimNelerden vazgeçmiştimBir şey olmak içinHayatında senin.
It's been exactly four years ago from yesterdayI just noticed itI left somethingIn that houseTo Cihangir *[neighborhoods of the Beyoğlu district in Istanbul]
The photographs are goneThe addresses are changedIt's become impossibleEven when still alive
When you were leavingI turned off the lightsI wore fettersIt's been exactly four years ago from yesterday
What I thought would never endEnded as the first thingWhich means I lost youLike with my own hands
How much I wantedHow many places I gave upTo become somethingIn your life