Hang phiang dai (ห่างเพียงใด) [How Far I'll Go]
เฝ้าแต่มองที่เส้นขอบน้ำจนสุดโพ้นฝั่งทำอย่างนี้ตั้งแต่จำความแม้ไม่รู้เลยว่าทำไมถึงอยากเป็นลูกสาวที่ดีและเชื่อฟังใจก็ยังพามาที่สายน้ำ จะพยายามห้ามเพียงใด
ทุกเส้นทางที่ค้น ทุกแห่งหนที่หาจะก้าวเดินดั้นด้น ทุกถนนวนมาที่ที่ใจฝันเพ้อ เฝ้าแต่คอยชะเง้อปรารถนาได้ไป
มองดูเส้นที่ขอบฟ้าตัดแผ่นน้ำ มันเรียกเราและจะต้องไป อีกไกลเท่าไรแค่เพียงลมที่มันโหมบนแผ่นน้ำยังคอยช่วยเราก็คงเข้าใจ
สุดจะคาดและเดาว่าเราต้องไปไกลเพียงใดก็รู้ ใครต่อใครอาศัยอยู่ทั่วเกาะแสนสุขสันต์ด้วยกันอย่างที่เห็นทุกๆ เรื่องราบรื่นดังใจ
รู้ดีทุกคน ล้วนแต่มีสิ่งที่เหมาะสมอย่างที่แต่ละคนเป็น และฉันก็มีหน้าที่ทำไป
เป็นผู้นำพี่น้อง ประสบความดีงามเกินจะสุขใจปอง ก็แค่เราทำตามทั้งที่ใจเรียกร้องได้แต่คอยเฝ้าถาม ก็ไม่รู้ทำไม
มองดูแสงที่สะท้อนบนแผ่นน้ำ ช่างวับตาจะส่องแสงไป ให้ลึกเท่าไรและดูเหมือนก็จะเรียกให้ไปตามก็จงรีบมาฉันเข้าใจ ถ้าหากข้ามเลยไปจะได้พบอะไร
เมื่อเส้นที่ขอบฟ้าตัดแผ่นน้ำ มันเรียกเราและจะต้องไป อีกไกลเท่าไรแค่เพียงลมที่มันโหมบนแผ่นน้ำยังคอยช่วยเราก็คงเข้าใจ ว่าห่างเพียงใด