Michael Jackson "So the elephants march... (reflection)" lyrics

Translation to:el

So the elephants march... (reflection)

A curious fact about elephants is this:In order to survive, they mustn't fall down.Every other animal can stumble and get backup again. But an elephant always stands up,even to sleep. If one of the herd slips and falls,it is helpless. It lies on its side, a prisoner of itsown weight. Although the other elephants willpress close around it in distress and try to lift itup again, there isn't usually much they can do.With slow heaving breaths, the fallen elephantdies. The others stand vigil, then slowly move on.

This is what I learned from nature books, butI wonder if they are right. Isn't there anotherreason why elephants can't fall down? Perhapsthey have decided not to. Not to fall down istheir mission. As the wisest and most patientof the animals, they made a pact.

I imagine it was eons ago, when the ice ageswere ending. Moving in great herds across theface of the earth, the elephants first spied tinymen prowling the tall grasses with their flint spears."What fear and anger this creature has," theelephants thought. "But he is going to inheritthe earth. We are wise enough to see that.Let us set an example for him."

Then the elephants put their grizzled heads together andpondered. What kind of example could they show to man?They could show him that their power was much greaterthat his, for that was certainly true. They could displaytheir anger before him, which was terrible enough touproot whole forests. Or they could lord it over manthrough fear, trampling his fields and crushing his huts.In moments of great frustration, wild elephants will do allof these things, but as a group, putting their heads together,they decided that man would learn best from a kindermessage. "Let us show him our reverence for life," they said.

And from that day on, elephants have been silent, patient,peaceful creatures. They let men ride them and harnessthem like slaves. They permit children to laugh at theirtricks in the circus, exiled from the great African plainswhere they once lived as lords. But the elephants' mostimportant message is in their movement. For they knowthat to live is to move. Dawn after dawn, age after age,the herds march on, one great mass of life that never fallsdown, an unstoppable force of peace. Innocent animals,they do not suspect that after all this time, they will fallfrom a bullet by the thousands. They will lie in the dust,mutilated by our shameless greed.

The great males fall first, so that their tusks can be madeinto trinkets. Then the females fall, so that men may havetrophies. The babies run screaming from the smell of theirown mothers' blood, but it does them no good to runfrom the guns. Silently, with no one to nurse them, theywill die, too, and all their bones bleach in the sun. In themidst of so much death, the elephants could just give up.All they have to do is drop to the ground. That is enough.They don't need a bullet: Nature has given them the dignityto lie down and find their rest. But they remember theirancient pact and their pledge to us, which is sacred.

So the elephants march on, and every tread beats outwords in the dust: "Watch, learn, love. Watch, learn, love." Can you hear them? One day in shame, the ghosts of tenthousand lords of the plains will say, "We do not hate you.Don't you see at last? We were willing to fall, so that you,dear small ones, will never fall again."

Ώστε οι ελέφαντες κάνουν πορείες...

Ένα περίεργο γεγονός για τους ελέφαντες είναι το εξής:για να επιβιώσουν, δεν πρέπει να πέσουν κάτω.Κάθε άλλο ζώο μπορεί να σκοντάψει και να ξανασηκωθεί...Αλλά ένας ελέφαντας στέκεται πάντα όρθιος, ακόμη καιστον ύπνο του. Αν ένας, από την αγέλη, γλιστρήσει καιπέσει, είναι ανήμπορος. Γέρνει σα φυλακισμένος από τοβάρος του... Ακόμα και αν οι άλλοι ελέφαντες πιέσουνγύρω του και προσπαθήσουν να τον σηκώσουν, δενυπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν. Με αργέςβαριές αναπνοές, ο πεσμένος ελέφαντας πεθαίνει.Οι άλλοι μένουν γύρω του άγρυπνοι και στησυνέχεια σιγά-σιγά αποχωρούν...

Αυτό είναι ό,τι έμαθα από τα βιβλία της φύσης, αλλάαναρωτιέμαι αν έχουν δίκιο. Δεν υπάρχει άλλος έναςλόγος που ένας ελέφαντας δε μπορεί να πέσει κάτω;Ίσως να έχουν αποφασίσει έτσι. Το να μην πέσουν κάτωνα είναι η αποστολή τους. Ως το πιο σοφό και το πιουπομονετικό από τα ζώα, ίσως έκαναν μία συμφωνία.

Φαντάζομαι ότι ήταν αιώνες πριν, όταν τελείωνε ηεποχή των παγετώνων. Μετακινούμενοι σε μεγάλεςαγέλες σε όλη την επιφάνεια της γης, οι ελέφαντεςπρώτοι κατασκόπευσαν μικροσκοπικούς ανθρώπουςπου περιφέρονταν προς αναζήτηση λείας ανάμεσα σταψηλά χόρτα με τις αιχμηρές λόγχες τους. "Τι φόβο καιτι οργή έχει αυτό το πλάσμα...",σκέφτηκαν οι ελέφαντες, "...αλλά αυτός πρόκειταινα κληρονομήσει τη γη! Είμαστε αρκετά σοφοί για νατο διαπιστώσουμε. Ας του δώσουμε ένα παράδειγμα...".

Στη συνέχεια, οι ελέφαντες έβαλαν τα γκρίζα κεφάλιατους μαζί και συλλογίστηκαν. Τι είδους παράδειγμα θαμπορούσαν να δείξουν στον άνθρωπο; Θα μπορούσαννα του δείξουν ότι η εξουσία τους ήταν πολύ μεγαλύτερηαπό τη δική του, κάτι που ήταν σίγουρα αλήθεια. Ή θαμπορούσαν να του δείξουν το θυμό τους, κάτι που θαήταν αρκετά φοβερό για να ξεριζώσουν ολόκληρα δάση.Ή θα μπορούσαν να επιβληθούν στον άνθρωπο μέσωτου φόβου, ποδοπατώντας τα χωράφια του καισυνθλίβοντας τις καλύβες του... Σε στιγμές μεγάληςαπόγνωσης, οι άγριοι ελέφαντες θα τα κάνουν όλα αυτά.Αλλά ως ομάδα, βάζοντας τα κεφάλια τους μαζί,αποφάσισαν ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε ναμάθει καλύτερα μέσα από ένα ευγενές μήνυμα...."Ας του δείξουμε το σεβασμό μας για τη ζωή", είπαν.

Και από εκείνη τη μέρα, οι ελέφαντες έγιναν σιωπηλά,υπομονετικά, και ειρηνικά πλάσματα... Αφήνουν τουςανθρώπους να κάνουν επιδρομές και να τους τιθασεύουνσαν δούλους... Επιτρέπουν στα παιδιά να γελάνε με τακόλπα τους στο τσίρκο, εξόριστοι από τις μεγάλεςαφρικάνικες πεδιάδες, όπου ζούσαν κάποτε ως άρχοντες...Αλλά το πιο σημαντικό μήνυμα που δίνουν οι ελέφαντεςείναι στην κίνησή τους. Γιατί ξέρουν ότι η ζωή είναι κίνηση....Αυγή με την αυγή, αιώνα με τον αιώνα, τα κοπάδιαοδοιπορούν προς τα εμπρός. Μία μεγάλη μάζα της ζωήςπου ποτέ δεν πέφτει κάτω, μία ασταμάτητη ειρηνικήδύναμη. ...Αθώα ζώα, δεν υποπτεύονται ότι μετά απόόλον αυτόν τον καιρό, θα πέσουν κάτω από μία απότις χιλιάδες σφαίρες. Θα βρίσκονται στο χώμα,ακρωτηριασμένοι από την αναίσχυντη απληστία μας.

Τα μεγάλα αρσενικά πέφτουν πρώτα, έτσι ώστε οιχαυλιόδοντες τους να γίνουν μπιχλιμπίδια. Στη συνέχειαπέφτουν τα θηλυκά, έτσι ώστε οι άνδρες να μπορούν ναέχουν τρόπαια. Τα μωρά τρέχουν ουρλιάζοντας από τημυρωδιά του αίματος των μητέρων τους, αλλά δεν ταωφελεί να τρέχουν μακριά από τα όπλα. Σιωπηλά, χωρίςκανέναν να τα περιθάλψει, θα πεθάνουν επίσης, και όλατα κόκαλά τους θα ασπρίσουν στον ήλιο. Μέσα σε τόσουςθανάτους, οι ελέφαντες θα μπορούσαν απλά να ταπαρατήσουν. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναινα ριχτούν στο έδαφος. Αυτό είναι αρκετό. Δε χρειάζονταικανένα σκάγι. Η φύση τους έχει δώσει την αξιοπρέπεια να ξαπλώσουν και να βρουν την ανάπαυσή τους. Αλλάθυμούνται την αρχαία συμφωνία τους και τη δέσμευσήτους σε εμάς, που είναι ιερή.

Έτσι, οι ελέφαντες πορεύονται μπροστά, και κάθε βήματους ηχεί τις λέξεις στο χώμα: "Πρόσεξε, μάθε, αγάπα.Πρόσεξε, μάθε, αγάπα". Μπορείτε να τους ακούσετε; Μίαμέρα ντροπής, τα φαντάσματα δέκα χιλιάδων αρχόντωντων πεδιάδων θα πουν: "Δε σας μισούμε. Δε βλέπετεεπιτέλους; Ήμασταν πρόθυμοι να πέσουμε, έτσι ώστεεσείς, αγαπητοί μικροσκοπικοί άνθρωποι, ποτέ ναμην ξαναπέσετε".

Here one can find the lyrics of the song So the elephants march... (reflection) by Michael Jackson. Or So the elephants march... (reflection) poem lyrics. Michael Jackson So the elephants march... (reflection) text. Also can be known by title So the elephants march reflection (Michael Jackson) text.