Den Ti Fovamai Ti Zoi (Δεν τη φοβάμαι τη ζωή)
Μόνος μου μεσ΄ στα σκοτεινάμ' αέρηδες και κρύοπαλεύω με το ξαφνικάπου κάνει το ένα δύο
Ότι με πίκρανε πολύστα μάτια το κοιτάωκι αφού του δώσω ένα φιλίαντίθετα τραβάω
Δε τη φοβάμαι τη ζωήτίποτα δε φοβάμαιμου φτάνει μόνο μια στιγμήστην αγκαλιά σου να ΄μαιΔε τη φοβάμαι τη ζωήστα δύσκολα αντέχωκαι αν πέφτω κάτω σαν παιδίσηκώνομαι και τρέχω
Παίρνω στα χέρια μου ξανάτου χρόνου το τιμόνικαι ότι ακόμα με πονάσε λίγο τρώει σκόνη
Δε τη φοβάμαι τη ζωήτίποτα δε φοβάμαιμου φτάνει μόνο μια στιγμήστην αγκαλιά σου να ΄μαιΔε τη φοβάμαι τη ζωήστα δύσκολα αντέχωκαι αν πέφτω κάτω σαν παιδίσηκώνομαι και τρέχω