Φωτιά Στο Λιμάνι
Θα `μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρανα σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα.Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνινα κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι.
Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρειότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίριστο κομμάτι που λείπει απ’ το σπασμένο καθρέφτη,στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει.
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...
Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίοκαι μου λες λοιπόν θυμήσουμη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά.
Θα `μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρανα χτυπάς το νερό, να χτυπάς τον αέρα,να θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει,τις φωτιές στα Ντεπώ, τη φωτιά στο λιμάνι.
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...
Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίοκαι μου λες λοιπόν θυμήσουμη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά.
Γελάς γιατί σε θέλω, κατεβάζεις το καπέλοκαι μου λες λοιπόν θυμήσουσαν ταινία η ζωή σου να κυλά.
Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρειότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίριστο κομμάτι που λείπει απ’ το σπασμένο καθρέφτη,στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει.