Sessiz Kadın
Şimdi sen de öyle bakarsan banaNe anlarım ben söylediğim şarkılardanHer defasında başa dön derimAma kalırım sen anlamazsanKirli camlardan bakarımGüneşin aydınlığına ve kirine değil de her defasındaTemizlemediğime yanarımGüzel kadın, sessiz kadın.. Nerelerdesin
Efendi kelimesi ben büyürken sokağımdan kaçmışÇocukken ergenlik sivilcelerim insanların gözüne batmışOt yesem, bok yemiş diye milletin içinde kalmış kiOturmadan oturma eylemime ya oturursa diye oturanlar ayaklanmışSefaletten değil de sefil yaşa diye az verilmişAz kalan çoktan gitmişÇok oldum diyip şamar yiyen benHa unutmadan tekrar edeyimGüzel kadın da senNeden bakmazsın senİçimin sızladığı geceler yorgana sarılır sırılsıklam izlerim duvardan dökülen terleriBazen güneş doğmadan uyuyamamSanki tüm kötülükler sabahına yok olurmuş gibiAçar camı koklarımŞehrin ortasında ıslak ormanların güzellikleriniEn azından öyle hissederim betondan kaplı çiçekleriKurduğum hayalleri anlatırımAnlatır, inan diye gözlerine bakarımİnanmazsınUlan hepsi gerçek olurSen inanmadığını bile hatırlamazsın, olsunZaten sen de öyle bakarsan banaNe anlarım ben söylediğim şarkılardanVarsın unutulsun, unutulsun daHatırlarsın elbetSöylediğimiz şarkılardan, şiirlerden, anılardan, hikayelerdenŞimdi sen de öyle bakarsan banaNe anlarım ben söylediğim şarkılardan