Νερένια
Είχε μια φίλη η μάνα μου ψηλή κυπαρισσένια,απ΄ τα χωριά της θάλασσας, τη λέγανε Νερένια.Μικρά καράβια κένταγε και τα ΄ριχνε στο κύμαμετά καθόταν κι έπιανε του τραγουδιού το νήμα.
Θάλασσά μου μολυβένια έχε τα παιδιά μας έννοιατ΄ αρμενάκια θάλασσα, θάλασσα Παντάνασσα.
Είχε μια φίλη η μάνα μου από αφρό κι αρμύρα,που ήξερε και διάβαζε των γυναικών τη μοίρα.Καθόταν τ' απογεύματα και μακρυά κοιτούσε,παλιούς σκοπούς θυμότανε και σιγοτραγουδούσε.