Για μια γυναίκα θάλασσα
Στου βράχου τη σιωπήτα μάτια μου αγναντεύουνγια μια γυναίκα θάλασσατο βλέμμα της γυρεύουν.
Γυρεύουνε τα μάτια τηςμε τις χρυσές ανταύγειεςστον ασημί καθρέφτη τηςγια τις νυχτιές τις άδειες
Μες το ταξίδι της σιωπήςμικραίνει τώρα ο κόσμος μουχωρίς πυξίδα επιστροφήςμάταια ψάχνω τον προορισμό μου.
Σιωπά όποιος το μάταιο γνωρίζει.
Οι γλάροι δεν κρατούνκανένα της σημάδιλες και την πήραν κύματαστα σκοτεινά του Άδη.
Στου βράχου τη σιωπήζωή μου θα περάσειςίσκιο δεν κάνει η θάλασσαστην πέτρα θα γεράσεις.