Ta thavmata
Να 'ρχόσουνα στον ύπνο μου σεμνή και λυπημένηNa 'rxosouna ston upno mou semnh kai luphmenhαγία που μαρτύρησε απ' όλους ξεχασμένηagia pou marturhse ap' olous ksexasmenhνα γονατίσω ταπεινά και να σε προσκυνήσωna gonatisw tapeina kai na se proskunhswνα πω συγνώμη τρεις φορές και να μετανοήσωna pw sugnwmh treis fores kai na metanohsw
Όμως αυτά τα θαύματα γίνονταν σ' άλλα χρόνιαomws auta ta thaumata ginontan s'alla xroniaτότες που ζούσαν άνθρωποι με καθαρή ψυχήtotes pou zousan anthrwpoi me katharh psuxhπου κοίταγαν πολύ ψηλά στου ουρανού τ' αλώνιαpou koitagan polu psula stou ouranou t'alwniaκαι ξέρανε ποιο σύννεφο θα φέρει τη βροχήkai kserane poio sunnefo tha ferei th vroxh
Να 'ρχόσουνα στον ύπνο μου σαν Παναγιά ντυμένηNa 'rxosouna ston upno mou san Panagia dumenhνα μου 'λεγες η εικόνα σου που βρίσκεται κρυμμένηno mou 'leges h eikona sou pou vriketai krummenhβαθιά να σκάψω να τη βρω με χιόνια και λιοπύριvthia na skapw na th vrw me xionia kai liopuriκαι να σου χτίσω εκκλησιά και μέγα μοναστήριkai na sou xtisw ekklhsia kai mega monasthti