Μέρες του καλοκαιριού (Meres tou kalokeriou)
Οι μέρες του καλοκαιριούόλο φιλιά κι αλάτι,σαλπάρισαν με το νοτιάγια την ανατολήκαι στην ακρούλα του χεριού,τον ώμο σου που εκράτειαπόμεινε πικρή φωτιά,που κλαίει και σε καλεί
Το περιγιάλ' ειν' ορφανόσαν τις φωλιές του δάσουστείλε μου λίγο ουρανόνα γράψω τ' ονομά σου
Βροχή μονότονη βαριάλύπη που δεν τελειώνειτα μάτια σου τα γελαστάποιόν τώρα να κοιτούν?Οι γλάροι βγήκαν στη στεριάστιγμή στιγμή νυχτώνει,τα χείλη μου τα σφαλιστά,το στόμα σου ζητούν