Έπεφτε βαθιά σιωπή (Epefte vathia siopi)
Έπεφτε βαθιά σιωπήστο παλιό μας δάσο"τρέξε να σε πιάσω"μου χες πρωτοπείΚαι όταν έτριζε η βροχήστα πεσμένα φύλλα,πόση ανατριχίλαμέσα στην ψυχή.
Κίτρινο πικρό κρασί,κίτρινο φεγγάρι,φεύγαν οι φαντάροιέφευγες και συ.Κι είχες μέσα στην ματιάένα σκούρο θάμπος,ένα σκούρο...σάμπωςνα ‘πεφτε η νυχτιά
Κάποια κόκκινη πληγήπου δεν λέει να κλείσει,το μικρό ξωκλήσιδίπλα στην πηγήΚαι μια κίτρινη σιγήστο παλιό μας δάσο,πώς να σε ξεχάσωπου σε πήρε η γη