Ilikrina | Ειλικρινά
Καθ`ότι ξεκινήσαμε με όνειρο κοινόποτέ δε σταματήσαμε να νιώθουμε ρυθμόπεράσανε τα χρόνια και εμείς στον ίδιο χορόήτανε δεσμοί φιλίας και απο τότε είμαστε ακόμα εδώζωντανοί πάνω στη μουσικήείχαμε απώλειες στην τελική ενός λεπτού σιγή γιαμια φυγή που`χει χαθεί δεν κατοικει κ`είναι ντροπήμα ενα παιδί ποτέ δεν πίστεψε λόγια που απ`την καρδιατου είχε πει η μουσική μας ενώνειόλοι σε διαφορετικούς δρόμους όμως ποτέ μας μόνοιόσοι με ξέρουνε καλά ξέρουνε πως το στόμα μουείναι κανόνι είναι φωτιά που δεν παγώνειγι`αυτό μ`ακούς λοιπόν να συνεχίζωμέσα στα στένα της πόλης πάλι γυρίζωμε το μυαλό μου πάντοτε να τρέχει δεν προσαρμόζομαιόταν βλέπω μπλέ σειρήνα πάντοτε θα καβαντζώνομαιχώνομαι παράνομα με ονομάσανεδεν ζήσαν την ζωή τους και απ`τα μαλλιά δεν την πιάσανεχάσανε χάσαμε κάποτε ολοι τα χάνουμεμας ρίξανε σε ένα κόσμο που ζούμε για να πεθάνουμεγι`αυτό σ`αυτόν που μας ξέχασε θα του πούμενα κάνεις ότι λέει η καρδιά σου εσύ το έγραψες αυτόμη το ξεχάσεις πάει καιρός που αποφάσισες ν`αλλάξειςλυπάμε που τα λόγια σου ποτέ δεν`γίναν πράξεις.
Πές μου τι θα κάνειςόταν η αλήθεια βγει μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνειςπές μου τι θα κάνειςόταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρειςπές μου τι θα κάνειςμια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξειςπές μου τι θα κάνειςθα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.
Εγώ είμαι ντόμπρος λόγος σπαθί δεν κάνω αστείαστον 12ο πουτάνα να φέρεσε σαν κυρίαμην έρθεις δίπλα μου αν είναι να βγεις τσουλάκιμα αν έρθεις θα γνωρίσεις μόνο τον κάτω Άκηγια αγάπη άστο μην το πεις καλύτερασκέψου τι εννοείς κι`έλα να τα πούμε ύστεραπολλά έχω ακούσει κι`άλλα τόσα έχω δειειλικρινά τρώω την ίδια παραμύθα απο παιδίμια ζωή γεμάτη κατακτήσεις κι`αλητείαστα θρανία το τσογλάνι που έβαθε όλα τα σχολείαμιλάω ειλικρινά οι δρόμοι μου`μαθάν πολλάυπάρχουν πράματα πιο σημαντικά απ`τα λεφτάγάμα τα λεφτά γιατι ποτέ δεν τα`δαάφραγκος πολλές βραδιές καλοπερνούσα μάγκατόσα ξημερώματα τόσα ξενερώματαπεράσανε τα χρόνια και ακόμα δεν τα χόρτασαακόμα θα με δείς να τριγυρνάω σε στένασα σκιά πάντοτε με βλέμμα χαμηλάτην μύτη δε σήκωσα ποτέ και σε κανένανγι`αυτό κανένας δεν λέει κακό λόγο για μέναείμαι μούτρο που αν δείς στον δρόμο εύκολα δεν ξεχνάςείμαι τύπας που θα σε λιώσει αν πάς να του τη φάςμιλάς μιλάς μια ζωή μόνο μιλάςείναι εύκολο να μισείς μα δύσκολο να αγαπάς.
Πές μου τι θα κάνειςόταν η αλήθεια βγει μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνειςπές μου τι θα κάνειςόταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρειςπές μου τι θα κάνειςμια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξειςπές μου τι θα κάνειςθα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.Πές μου τι θα κάνειςόταν η αλήθεια βγει μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνειςπές μου τι θα κάνειςόταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρειςπές μου τι θα κάνειςμια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξειςπές μου τι θα κάνειςθα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις