Sotiria tis psihis
Της εξοχής τα πρωινάθα τα βρούμε ξανάαγκαλιά στο κρεβάτικαι δεν πειράζει που τόσο νωρίςθα κοιτάμε χωρίςνα γυρεύουμε κάτι.
Της σιγουριάς τα υλικάείναι λόγια γλυκάσε κασέτες γραμμέναγι' αυτά που ήρθανε τόσο αργάμα τα πήρε η καρδιάμε τα χέρια ανοιγμένα.
Η Σωτηρία της ψυχήςείναι πολύ μεγάλο πράγμασαν ταξιδάκι αναψυχήςμ' ένα κρυμμένο τραύμα.
Μια παραλία ερημικήκαι ν' απλώναμε εκείτης ζωής μας το βήμακαι δεν πειράζει που τόσα φιλιάπριν να γίνουν παλιάθα τα πάρει το κύμα.
Κι εκεί στην άκρη της γραμμήςθα χαρίζουμε εμείςτα παλιά μας κομμάτιασ' αυτά που ήτανε τόσο μικράμα που ρίχναν σκιαγια να μοιάζουν παλάτια.