Kano ton kosmo anakato (Κάνω τον κόσμο ανάκατο)
Σε όνειρα μαζί σου πίστεψε με ακόμα τριγυρνώτο ξύπνημα μου έχει ακόμα το δικό σου το χαμόγελοάλλο ένα πρωινό ηλιανθέ μου που δεν είσαι εδώάλλο ένα πρωινό κάνω τον κόσμο ανάκατομπερδεύομαι μέσα στο πλήθος και ακολουθώτη μυρωδιά σου που με καθιστούσε ανάστατοελπίζω να με οδηγήσεις στο δικό σου το βυθόελπίζω να μη με οδηγήσεις σε δικό σου υποκατάστατοστον άστατο σου κόσμο βρήκα έδαφοςγια να πατώ στους ροδαλένιους κάμπους σουβρήκα οσμή για να μυρίζωστην άγκαλια σου βρήκα μέρος για να κρυφτώκι από τα χείλη σου πια κρασί για να μεθύσω
Κάνω τον κόσμο ανάκατο στο πλήθος ψάχνω να σε βρωανάγκη έχουν τα μάτια μου να σ'αντικρύσουντα χείλη μου λαχταραν' να σε φιλήσουν
Κάνω τον κόσμο ανάκατο ψάχνω παντού για να σε βρωστη θάλασσα, στ'αστέρια, στη γη, στον ουρανόρε δε με νοιάζει σου λέω, με νοιάζει μόνο να σε δω
Ο ήλιος μ'αποχαιρετά κι εγώ ακόμα σε ψάχνωτα φώτα ανάβουν και τ'αστέρια απλώνονται στον ουρανότην απερίγραπτη ομορφιά σου προσπαθώ να περιγράψωτο φεγγάρι στο βαθύ το μπλε που ακόμα είναι μισόανάσα παίρνω σ'ένα απ' τα παγκάκια που ΄χαμε κάτσειμονολογώ όλα εκείνα που μαζί είχαμε πειακροβατώ στα γράμματα που μαζί είχαμε γράψεικαι σχηματίζαν τη πιο όμορφη λέξη πάνω στη γηπάνω στη γη που πίστεψέ με απόψε είναι μικρήμπροστά στη πεθυμιά μου να σε δω έτσι φαντάζειη ματιά μου ψάχνει ακόμα σα τρελή να σε βρειγιατί η παρουσία σου μονάχα με καθυσηχάζει
Κάνω τον κόσμο ανάκατο στο πλήθος ψάχνω να σε βρωανάγκη έχουν τα μάτια μου να σ'αντικρύσουντα χείλη μου λαχταραν' να σε φιλήσουν
Κάνω τον κόσμο ανάκατο ψάχνω παντού για να σε βρωστη θάλασσα, στ'αστέρια, στη γη, στον ουρανόρε δε με νοιάζει σου λέω, με νοιάζει μόνο να σε δω
Το φόντο άλλαξε το μπλε αρχίζει να ανοίγειτο κουράγιο μου δε χάνω ακόμα περπατώαπλά το να σε δω ακόμα πιο πολύ επείγεινα πέσω στην αγκαλιά σου, να ξεκουραστώξαφνού τα πόδια μου παγώσαν όταν σε είδα να πλησιάζειςκαι το στόμα μου δε μπόρεσε κουβέντα να σου πειτο σκοτάδι μου άρχισες να γλυκοχαράζειςδεν είν' τυχαίο, με την ώρα βλέπεις πήγαινε ασορτί
Το πλήθος κάνω ανάστατο πετάω σαν αερόστατοκάνεις τον κόσμο μου όμορφο λουλούδι σε αμμόλοφο
Τον κόσμο κάνω ανάστατο σε πίνω και γλυκομεθώστη θάλασσά σου θα ριχτώ μπας κι ησυχάσω