Prosopo me prosopo (Πρόσωπο με πρόσωπο)
Πρόσωπο με πρόσωπο ξανάτέτοια αγάπη κόσμους κυβερνάΕίναι θάνατοςΜείνε αθάνατοςΓίνε το σώμα που γυρνά
Που μ’ αγκαλιάζει ακόμασε πόρτα διπλανήΚαι στης φωτιάς το στρώμανα πέσω είμ’ ικανήΠου μ’ αγκαλιάζει ακόμακι απάνω μου φιλάτο πιο δικό του στόμακαι κλαίει. Παραμιλά
Πρόσωπο με πρόσωπο και ποιοΠρώτο απ’ το κορμάκι σου να πιωΘέλω ενθύμιοπες στο δήμιοΠες του το σώμα το `χω εγώ