Da možev da te poglednam (Да можев да те погледнам)
Да можев да те погледнам, чисто без суетабар еднаш да те погледнев, со очи на детеќе видев каде грешиме, зошто јас велам неПоинаку ќе беше сѐ...
Од своја рака ранета овде не останав,и чекорев по трнлив пат, што го одбрав самаИ сакав да ти докажам, ништо не ќе изгубам,без тебе можам да преживеам...
Некогаш ќе се сретнеме, ти со неа, а сама јасНекогаш пак ќе плачеме, и двајцатаТогаш кога ќе е предоцна за нас, ти ќе дознаеш,Те сакам јас отсекогаш...
Да можев да те погледнам, во очи без суетаќе можев се да променам, можеби тогаш јас,Се лажев себе гордоста слепа е и сурова,и мислев можам да те преболам...
Некогаш ќе се сретнеме, ти со неа, а сама јасНекогаш пак ќе плачеме, и двајцатаТогаш кога ќе е предоцна за нас, ти ќе дознаеш,Те сакам јас отсекогаш...
Од сѐ што имам денес, те немам само тебеИ не можам да најдам мир...Си имам свое место, ни широко, ни тесно,но во него ми фалиш ти...
Да можев да те погледнам, во очи без суетаќе можев се да променам, можеби тогашне требаше да веруваш кога лажев од бес,те сакав и те сакам сѐ уште...