Kounihton Omal (Κουνιχτόν Ομάλ)
Τα κοκκία τα τζαβτάρια, χάρ’αβού-ν εταράγαν,ασ’ τ’ επήρα ´τα εκεί μερ’, τα μέσα μ’ εγουράγαν.
Κουμπάρε μ’ τη λάμπα άψον α’ κι ήντιαν λέγω σε γράψον α’,ασ’ το φκάλι μ’ κ’ έξ’ ντ’ εδήβαν´ς σον δεσπότ’ αγνάεψον α’.
’Σ σο σπαλέρι σ’ αφκακέσ’ πέρδικας κακανίζ’νε,απλώνω το χερόπο μ’, φοούμαι λαταρίζ’νε.
Έλα να ποδεδίζω κόκκινον πιπερόπον,για έμπα´ς σο σερόπο μ’ να λελεύω σε αρνόπο μ’.