Μια νύχτα στην Ασίζη
Αν είναι όλα να χαθούνκι όλα τα μάγια να λυθούναυτά που μου 'κανες μια νύχτα στην Ασίζηας μείνει πάνω στο νερόένα φεγγάρι αστραφτερότους κουρασμένους ναυαγούς να νανουρίζει...
Ας μείνει μια φωτιά σβηστήκαι μία πόρτα σφαλιστήνα μην ανοίγει όσες φορές και να χτυπήσωκαι η καρδιά σου μοτοκρόςνα βγαίνει ο έρωτας νεκρόςνα κάνει σούζες με εμένα από πίσω...
Άμα νικήσει η σκουριάθα σβήσουν όλα τα κεριάκαι οι Μαντόνες θα κοιμούνται στα σκοτάδιαας μείνει τότε ένα παιδίένα ολάνθιστπο κλαδίγια να μας μάθει μια προπαίδεια από χάδια...
Άς μείνει μόνο μια κραυγήη ίδια κάθε χαραυγήτου σταυραετού που στις φτερούγες του πετάωκι αν είσαι λίγο τυχερήβρες μαργαρίτα δροσερήμαι μάδησέ τη να σου πει αν σ' αγαπάω...
Ρεφ:Η αγάπη μας σπασμένα υλικάψυχή που ανακατεύτηκε με χώμαεάλω η Πόλις, μάτια μου γλυκάκαι μόνο η Μάνη αντιστέκεται ακόμα...