Kanoume oneira (Κάνουμε όνειρα)
Τι κι αν σβήσανε τα φώτα δηλαδή;Τι κι αν μου `μεινε μονάχα μια αναπνοή;Δεν πειράζει αν είσαι φίλος ή εχθρόςδε με νοιάζει που αλλάζει κάθε τόσο ο καιρός
Κι όμως κάτι μ’ ενοχλείη μοναξιά σ’ αυτή τη γησώμα μου χωρίς σκιάχωρίς καμία συντροφιά
Κάνουμε όνειρασαν κι αυτά που κάνουν τα παιδιά:αληθινάκι ως τα ξημερώματαείναι σαν να παίζουμε κρυφτόαλλού θα σε ψάχνω κι αλλού θα σε βρω
Τι να την κάνω μια χαρούμενη γιορτήαν το τηλέφωνο σωπαίνει κι η ατζέντα μου κενήδε με πειράζει να με βασανίσουνεόσο υπάρχουν δυο ματάκιανα δακρύσουνε
Και πάλι θα ξημέρωναμ’ αυτά της πόλης τα ορφανάψάχνουν με βλέμμα της ντροπήςγια φιλοδώρημα στοργής