Yalnızlık Senfonisi
Anladım sonu yok yalnızlığın, her gün çoğalacakHer zaman boyle miydi bilmiyorumSanki dokunulmazdı çocukken agğamakAlışır her insan alışır zamanla kırılıp incinmeyeÇünkü olağan yıkılıp yıkılıp yeniden ayağa kalkmak
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekteAcılar gözlerini dikmiş üstüme nöbetteBekliyorum bekliyorum bekliyorumHadi gelin üstüme korkmuyorum
Bulutlar yüklü ha yağdı ha yağacak üstümüze hasretYokluğunla ben başbaşayız nihayet