Ala anikse ki allh mpoukala (Άλα άνοιξε κι άλλη μπουκάλα)
Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλακαι την κοινωνία τώρατηνε παίζω ένα παράβίβα, τα φαρμάκια που `ταν στίβαποτηράκι ποτηράκιλες και κάνανε φτεράβάνε, όσα έρθουν κι όσα πάνεπου θα βρούμε τέτοιο βράδυστη ζωή μας τη ρηχήδώσε, το τραπέζι ξαναστρώσεφέρε καθαρά ποτήριακι άντε φτου κι απ’ την αρχή
Ρώτα, το κορίτσι πρώτα πρώτατι γουστάρει να του παίξειςμπουζουξή μου σεβνταλήβάρα, την κρυφή σου την λαχτάραπου ίσως να `ναι η αγάπητο πιοτό ή το φιλίώπα, η καρδιά μου η σορόπασάμπως και θα σπάσει απόψεκαι στα δέκα θα κοπείφτου σου, οι πενιές του μπουζουκιού σουμου επήρανε τα ρέστακαι μ’ αφήσανε ταπί
Άλα, έχω στρώσει μια κεφάλακαι τα βλέπω όλα σαν μπέηςκαι τα νιώθω σαν πασσάςάιντε, στα ποτήρια ξαναβάλτεκι άιντε βίβα μου κι εμένακι άιντε βίβα σας κι εσάςσβήνω, πω πω Θεέ μου τι θα γίνωαγκαλιά μου το κορίτσικαι τριγύρω τα βιολιάσπάστα, κι όλα ας γίνουνε ανάστακαι μπαρντόν αν μπουμπουνίσεικαι καμία τουφεκιά