Monajat
خدایا شکر صدای من هنوزم کوکه رو احساسخدایا شکر که این احساس واسه مردم هنوز زیباستخدایا شکر که این مردم هنوزم من رو میشناسنچقدر مدیونشون هستم چه خون گرم و پُر احساسن
یه عمره که پُر از درد و یه عُمره گرفتارنولی با این همه بازم منو تنها نمیذارنبدهکارم به این مردم به خواهرا برادرهااونا هستن که من هستم نباشن من گُم و تنهام