I varka (Η βάρκα)
Η βάρκα έμπασε νεράτο κύμα πήρε τα κουπιάκι ούτε που φαίνεται η στεριάκι όλο βραδιάζει
Μες στου πελάγου τα ανοιχτάαγκαλιαζόμαστε σφιχτάξαφνου μου λες ότι σαν φωςκάτι σου μοιάζει
Κι εγώ σου λέω πως αν θέλεις να σωθούμε μη με κρατάςπρέπει ο καθένας μοναχός του ως το φως να κολυμπήσει
Ναι χανόμαστε, πνιγόμαστεόσο ένας απ’ τον άλλονε κρατιόμαστεόλο πιο πολύ, όλο πιο πολύχανόμαστε, πνιγόμαστεμέσα στα κύματα αγκαλιά παρασυρόμαστεόλο πιο πολύ, όλο πιο πολύ,χανόμαστε
Η βάρκα έμπασε νεράσαν τραγουδάκι απ τα παλιάστ’ αυτιά μου ακούγεται γλυκάμε νανουρίζει
Βαθύ γαλάζιο ωκεανόςσε σκούρο φόντο ο ουρανόςκάποιος ζωγράφος θεϊκόςμας ζωγραφίζει
Κι εγώ φοβάμαι πως αν βγούμε στη στεριά, δε θα `χουμε σωθείΑπό τη βάρκα αυτή δεν μπόρεσε ποτέ κανένας να ξεφύγει