Βήματα απ' το μηδέν
Ανάμεσα στα χείλη σου και τα δικά μουυπάρχει μια ιστορία με νεράιδες που πάντα τελειώνει όμορφα. Ανάμεσα στα κρύα σεντόνιαχάνομαι μόνος σκεπτόμενος το κορμί σου.
Τί περίεργη η ζωή,που ξαφνικά σε εκπλήσσει μ' αυτή την τρελή αγάπηκαι είναι σα να τελειώνουν τα πάντακαι τελειώνουν αν σταματήσω να είμαι αυτός που είμαι.
Φίλα με, μην αμφιβάλεις ούτε δευτερόλεπτο για την ψυχή μου, άλλαζεις τα αισθήματά μου, ελευθερώνεις τα φτερά μου. Δεν χωράει τόση αγάπη σ' αυτό κρεβάτιαν μ' αφήσεις...
Τι όμορφο είναι να νιώθεις πως αναστενάζεις ξανά.Πως το άγγιγμά σου και το δικό μου μαζί δημιουργούν φωτιά.Λεπτή φλόγα που δεν σβήνει ποτέ.
Χωρίς εσένα εγώ χάνομαι,χωρίς εσένα γίνομαι δηλητήριο.Δεν αντιλαμβάνομαι το ξύπνημα χωρίς ένα από εκείνα τα φιλιά, χωρίς την ανάσα σου στο λαιμό μου.
Τί ομορφότερο μέλλον,τί τελειότερο πλάνο αναμένω;Δεν θα χρειάζεται να δίνουμε μάχεςψάχνοντας πάντα τη στιγμή.
Για να κάνουμε βήματα από το μηδέν και αληθινούς ονειρεμένους περιπάτους. Ελευθερώνουμε τα άδεια δάκρυα που τόσο προκαλούν φόβους.Φίλα με, μην αμφιβάλεις ούτε δευτερόλεπτο για την ψυχή μου, άλλαξες τα αισθήματά μου, ελευθέρωσες τα φτερά μου. Δεν χωράει τόση αγάπη σ' αυτό κρεβάτι, αν μ' αφήσεις...
Τι όμορφο είναι να νιώθεις πως αναστενάζεις ξανά.Πως το άγγιγμά σου και το δικό μου μαζί δημιουργούν φωτιά.Λεπτή φλόγα που δεν σβήνει ποτέ.
Χωρίς εσένα εγώ χάνομαι,χωρίς εσένα γίνομαι δηλητήριο.Δεν αντιλαμβάνομαι το ξύπνημα χωρίς ένα από εκείνα τα φιλιά, χωρίς την ανάσα σου στο λαιμό μου.
Ispočetka
Između tvojih usana i mojihPostoji bajka koja se uvek završava srećno.U hladnoj posteljiGubim se misleći na tvoju kožu.
Kako je život pažljiv,Odjednom iznenadi ovom ludom ljubavlju.I sve se gasiI završava ako prestanem da budem ono što jesam.
Ljubi me, ne oklevaj ni tren,Uzbuđuješ moja čula, oslobađaš moja krila.Toliko ljubavi ne staje u ovaj krevetKad bi me ostavila...
Koliko je lepo osetiti da ponovo dišem.Da tvoj dodir i moj dodir zajedno prave vatru.Nežan plamen koji se nikada ne gasi.
Bez tebe sam izgubljen,Bez tebe otrov postajem,Ne shvatam buđenje bez jednog od onih poljubaca,Bez tvog daha na mome vratu.
Kakvu lepu budućnost,Kakav savršen plan predosećam.Nećemo morati da se borimoStalno tražeći trenutak.
Da krenemo ispočetka i otpočnemo pravi put od snovaOslobađamo prazan plač koga strahovi često stvaraju.
Ljubi me, ne oklevaj ni tren,Uzbuđuješ moja čula, oslobađaš moja krila.Toliko ljubavi ne staje u ovaj krevetKad bi me ostavila...
Koliko je lepo osetiti da ponovo dišem.Da tvoj dodir i moj dodir zajedno prave vatru.Nežan plamen koji se nikada ne gasi.
Bez tebe sam izgubljen,Bez tebe otrov postajem,Ne razumem buđenje bez jednog od onih poljubaca,Bez tvog daha na mome vratu.