La chanson des vieux amants (Mon merveilleux amour)
Bien sûr, nous eûmes des orages,Vingt ans d'amour, c'est l'amour fol,Mille fois tu pris ton bagage,Mille fois je pris mon envol.Et chaque meuble se souvient,Dans cette chambre sans berceau,Des éclats des vieilles tempêtes.Plus rien ne ressemblait à rien,Tu avais perdu le goût de l'eau,Et moi celui de la conquête.
Mais, mon amour,Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour,De l'aube claire jusqu'à la fin du jour,Je t'aime encore, tu sais, je t'aime.
Moi, je sais tous tes sortilèges,Tu sais tous mes envoûtements,Tu m'as gardé de pièges en pièges,Je t'ai perdue de temps en temps.Bien sûr tu pris quelques amants,Il fallait bien passer le temps,Il faut bien que le corps exulte.Et finalement, finalement,Il nous fallut bien du talentPour être vieux sans être adultes.
Oh, mon amour,Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour,De l'aube claire jusqu'à la fin du jour,Je t'aime encore, tu sais, je t'aime.
Et plus le temps nous fait cortège,Et plus le temps nous fait tourment,Mais n'est-ce pas le pire piègeQue vivre en paix pour des amants ?Bien sûr tu pleures un peu moins tôt,Je me déchire un peu plus tard,Nous protégeons moins nos mystères.On laisse moins faire le hasard,On se méfie du fil de l'eau,Mais c'est toujours la tendre guerre.
Oh, mon amour,Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour,De l'aube claire jusqu'à la fin du jour,Je t'aime encore, tu sais, je t'aime.
آواز دلدادگان دیرین
البته، ما روزهایی طوفانی داشتیم
دو ده سال عشق، عشقی شوریده
هزاران بار تو خواستی بروی (چمدانت را جمع کنی)
من خیز پرواز برداشتم هزاران بار
و یاد دارد هر قطعه ی این خانه
در این اتاق بی گهواره
همهمه ی تندبادهای دیرین را
دیگر هیچ شبیه هیچ نبود
تو طعم آب را
من پیروزی را از دست دادم
لیک دلدار من
دلدار شیرین و ناز و بس شگفت انگیزم
از روشنی سپیده دم تا پایان روز
دوست می دارمت، می دانی دوست می دارمت
من، می شناسم افسون هایت را
تمام فریبندگی هایم را می شناسی
تو مرا حفط نمودی ز دام و دانه
گاه و بی گاه تو را گم کردم
البته، تو عشاقی یافتی
باید زمان خوش می گذشت
تن باید پایکوبی می کرد
سرانجام، سرانجام
باید درون-داشتی می داشتیم
که پیر باشیم و نه بالغ
آه! دلدار من
دلدار شیرین و ناز و بس شگفت انگیزم
از روشنی سپیده دم تا پایان روز
دوست می دارمت، می دانی دوست می دارمتهر چه بیشتر زمان همراه ماست
زمان بیشتر زجرمان می دهد
لیک این بدترین دام نیست
برای عشّاق که در صلح زیند؟
البته، تو دیگر به آن آسانی نمی گریی
کمی سخت تر دلم می شکند
رازهایمان را کمتر نگاه می داریم
به بخت کمتر مجالی می دهیم
بیمناکیم از جریان آب
لیک این جنگیست بس نرم و لطیف
آه! دلدار من
دلدار شیرین و ناز و بس شگفت انگیزم
از روشنی سپیده دم تا پایان روز
دوست می دارمت، می دانی دوست می دارمت
שירם של המאהבים הקשישים
כמובן ששרדנו סופותלאהוב במשך עשרים שנה זה לאהוב בשיגעוןאלף פעמים ארזת את דברייךאלף פעמים נמלטתי מפנייךוכל רהיט זוכרבבית הזה שאין בו מיטת ילדיםאת התפרצויתם של סופות ישנותהכל כבר נראה כמו כלוםאיבדת את טעם המיםואני את טעם הכיבוש
אבל אהובתיאהובתי המתוקה, העדינה, המדהימהמבוא השחר הבהיר ועד צאת החמהאני עדיין אוהב אותך, את יודעת, אני אוהב
אני מכיר כבר את כל כישופייךאת מכירה את כל קסמייהצלת אותי ממלכודת אחר מלכודתאיבדתי אותך מדי פעםכמובן שהיו לך כמה מאהביםחייבים להעביר את הזמן איכשהוחייבים לתת לגוף להתענגובסופו של דברלא היה פשוטלהזקן בלי להתבגר
(פזמון חוזר)
וככל שהזמן עוקב אחרינוהוא מענה אותנו יותר ויותראבל אין זו המלקודת הנוראית ביותרלמאהבים לחיות בשלום?כמובן שאת בוכה מוקדם יותרואני קורע את עצמי יותר מבעבראנחנו מגינים על הסודות שלנו פחותומשאירים פחות מקום למזלאנחנו נזהרים מזרימת המיםאבל זו עדיין מלחמה שקטה
(פזמון חוזר)
Cântecul îndrăgostiților cărunți
Avurăm vijelii, desigur,Iubire nebună de douăzeci de aniDe mii de ori tu-ți luași bagajulDe mii de ori eu te lăsaiȘi mobila își aduce aminte,În odaia fără leagăn,De zgomotul furtunilor.Nimic nu era ca înainte,Tu pierduseși gustul apei,Iar eu, gustul cuceririlor.
Dar iubirea mea,Dulcea mea, tandra mea, minunata mea iubire,Din zorii zilei până la asfințire,Eu încă te iubesc, știi, te iubesc !
Eu cunosc vrăjile tale,Tu știi cum pot să te încânt.M-ai păstrat prin multe capcane,Eu te-am pierdut din când în când.Tu avuseși câțiva iubiți, normal.Nu pierdeai nici un moment.Trupul trebuie să exulte.În final, în final,Am avut nevoie de mult talentSă-mbătrânim fără să devenim adulți.
Oh iubirea mea,Dulcea mea, tandra mea, minunata mea iubire,Din zorii zilei până la asfințire,Eu încă te iubesc, știi, te iubesc !
Și timpul trece făcându-ne cortegiu.Și timpul trece chinuindu-ne.Dar cea mai mare capcanăAr fi, nu-i așa, să trăim liniștiți ca-ndrăgostiți.Desigur, tu nu mai plângi așa de repedeIar eu mă supăr un pic mai greu.Secretele, ni le ascundem mai puțin,Nu mai trăim la întâmplare,Nu ne lăsăm duși de cursul apei,Dar dulcele război nu sa-ncheiat.
Oh iubirea mea,Dulcea mea, tandra mea, minunata mea iubire,Din zorii zilei până la asfințire,Eu încă te iubesc, știi, te iubesc !
ESKİ AŞIKLARIN ŞARKISI
Elbette, fırtınalarımız olduYirmi aşk yılı, çılgın aşktırBin kere topladın bavulunuBin kere uçtum gittimVe her eşya hatırlarBeşiksiz bu odadaEski fırtına patlamalarınıHiçbirşey hiçbirşeye benzemiyordu artıkSuyun tadını kaybetmiştin sen ( >> alkol)Ben de fethetmenin
Ama aşkımBenim tatlı, benim sevecen, benim harika aşkımAydınlık şafaktan gün sonuna kadarHala seviyorum seni biliyorsun, seni seviyorum
Ben, tüm büyülerini biliyorumSen tüm sihirlerimi biliyorsunTuzaktarı tuzağa tuttun elinde beniZaman zaman kaybettim seniElbette birkaç aşık edindinZamanı geçirmek gerekiyorduZevkleri yaşaması gerek bedeninSon olarak, son olarakYetenek gerekmişti bizeYetişkin olmadan yaşlanmak için
Ama aşkımBenim tatlı, benim sevecen, benim harika aşkımAydınlık şafaktan gün sonuna kadarHala seviyorum seni biliyorsun, seni seviyorum
Ve zaman bize daha eşlik ederkenVe zaman bize daha eziyet ederkenEn kötü tuzak değil mi amaBarış içinde yaşaması aşıklarınTabii ki biraz daha erken ağlıyorsunBen az daha sonra yırtılıyorumGizemlerimizi daha az koruyorTesadüfe daha az imkan veriyorSuyun akışından sakınıyoruzAma daima sevecen bir savaş bu
Ama aşkımBenim tatlı, benim sevecen, benim harika aşkımAydınlık şafaktan gün sonuna kadarHala seviyorum seni biliyorsun, seni seviyorum