بعيدا عني
حبست أنفاسي عندما بدأت هذه الحياة تأخد مجراهاأختبئت خلف أبتسامة في حين أن هذه الخطة المثالية أنكشفتولكن اوه ، يا ألهي ، أشعر أنني كذبت لأفقد كل أيماني بالأشياء التي حققتهاو أنا..لقد أستيقظت الأن لأجد نفسيفي الظلال التي صنعتها بنفسيلقد ضعت في ظلاليأنا أتوق لأضيع فيكبعيدا عنيبعيدا عن هذا المكان الذي صنعتهألن تأخدني بعيدا عني ؟..أزحف عبر هذا العالمفي حين ان المرض يتدفق في عروقيأنظر في نفسيولكن قلبي قد تغيرلايمكنني أن أستمر هكذالقد كرهت كل شيء أصبحت عليه..ضعت في عالم يحتضروصلت لشيء أكثرلقد كبرت في قلق من هذه الكذبة التي أعيشها ..~
Μακριά από εμένα
Κρατώ την αναπνοή μουκαθώς αυτή η ζωή αρχίζει να εξασθενείκρύβω πίσω απο ένα χαμόγελοκαθώς αυτό το υπέροχο σχέδιο ξετυλίγεταιαλλά ω,Θεέ μου,νιώθω ότι έχω πει ψέματα(ότι)έχω χάσει όλη μου την πίστη στα πράγματα που έχω πετύχει και εγώ
(ρεφρέν)Έχω ξυπνήσει τώρα για να βρω τον εαυτό μουστις σκιές όλων αυτών που έχω δημιουργήσειλαχταρώ να χαθώ σε σένα(μακριά απο αυτό το μέρος που έχω δημιουργήσει)Δεν θα με πάρεις μακριά από εδώ;
Ενώ σέρνομαι σ'αυτό τον κόσμοόπως μια ασθένεια ρέει στις φλέβες μουκοιτάζω μέσα μουαλλά η καρδιά μου έχει αλλάξειδεν μπορώ να συνεχίσω έτσισιχαίνομαι όλα αυτά που έχω γίνει
(ρεφρέν)
Χαμένη σ'ένα κόσμο που πεθαίνειεπιδιώκω για κάτι παραπάνωέχω μεγαλώσει πολύ κουραστικά από αυτό το ψέμα που ζω
(ρεφρέν)
A Mē
Spīritum meum teneōHāc vītā calamitātem suam gigner'incipientePost rīsum m'abdōHōc cōnsiliō perfectō prōficienteSed, oh Dee, sentiō mē mentītam fuīsseTōtam fid'in rēs, quās nacta sum, perdidīEt
Nunc ēvigilāvī, ut m'inveniamIn umbrīs omni'a mē creātōrumIn umbrīs meīmet perdita sumIn tē perdita'sse cupiōA mē(A hōc loc'a mē creatō)Nōn m'a mē capiēs?
Per hōc mundō rēpenteDum morbus per vēnīs meīs fluitIn m'ipsam spectōCorde propriō meō mūtātōSīc pergere nōn possumOmnia, quae facta sum, fastīdio
Nunc ēvigilāvī, ut m'inveniamIn umbrīs omni'a mē creātōrumIn umbrīs meīmet perdita sumIn tē perdita'sse cupiōA mē(A hōc loc'a mē creatō)Nōn m'a mē capiēs?
In mundō moriente perditaAliquid plūs tendōMendāciō, quod vīvō, tam lassa sum
Nunc ēvigilāvī, ut m'inveniamIn umbrīs omni'a mē creātōrumIn umbrīs meīmet perdita sumIn tē perdita'sse cupiōA mē(A hōc loc'a mē creatō)Nōn m'a mē capiēs?
Z dala ode mnie
Wstrzymuję oddech, gdy życie zaczyna zbierać swe żniwoSkrywam się za uśmiechemGdy rozwija się ten idealny planAle na Boga, czuje, jakby mnie okłamanoStraciłam całą wiarę, w rzeczy, które osiągnęłam
I jaTeraz się zbudziłam, by odnaleźć samą siebieW cieniach wszystkiego, co stworzyłamPragnę się w tobie zatracić(Z dala od tego miejsca, które stworzyłam)Czy nie zabrałbyś mnie z dala ode mnie?
Czołgam się po świecie, gdy przez moje żyły płynie chorobaZaglądam w głąb siebie, lecz moje serce się zmieniłoNie mogę już tak dłużejBrzydzę się wszystkim, czym się stałam
I ja(Teraz się zbudziłam)Teraz się zbudziłam, by odnaleźć samą siebieW cieniach wszystkiego, co stworzyłam(Zatracam się w tobie)Pragnę się w tobie zatracić(Z dala od tego miejsca, które stworzyłam)Czy nie zabrałbyś mnie z dala ode mnie?
Zagubiona w umierającym świecie, sięgam po coś więcejWyrosłam tak zmęczona tym kłamstwem, w którym żyję
(Zbudziłam się teraz)Teraz się zbudziłam, by odnaleźć samą siebieW cieniach wszystkiego, co stworzyłam(Zatracam się w tobie)Pragnę się w tobie zatracić
Ja (Zbudziłam się teraz)Teraz się zbudziłam, by odnaleźć samą siebieJestem zagubiona we własnych cieniach(Zatraciłam się w tobie)Pragnę się w tobie zatracićZ dala ode mnie
Departe de mine însămi
Îmi ţin respiraţiaÎn timp ce viaţa începe să-şi ia birul.Mă ascund în spatele unui zâmbetÎn timp ce planul meu perfect iese la ivealăDar Doamne, simt că am fost minţită.Mi-am pierdut credinţa în propriile realizări.Şi...
M-am trezit pentru a mă regăsiÎn rămăşiţele propriilor creaţiiTânjesc să mă rătăcesc în tine(Să mă îndepărtez de locul ăsta)N-ai vrea să mă îndepărtezi de mine însămi?
Mă târăsc prin lumeÎn timp ce boala îmi curge prin vene.Mă analizezDar inima mea e cu totul alta.Nu mai pot continua aşa,Sunt scârbită de tot ceea ce-am devenit.
(Refren)
Rătăcită într-o lume care se stinge,Simt că pot mai mult de-atât.M-am săturat până peste cap de minciuna cu care trăiesc
Daleko od sebe
Zadržavam dahotkako je ovaj život počeo da uzima danak,sakrivam se iza osmehaotkako je ovaj savršeni plan propao.Ali oh,Bože, osećam da sam lagalada bih izgubila svu veru u stvari koje sam postigla..I ja..
(Refren)Probudila sam se sad,da pronađem sebeu senkama svega što sam stvorila,Izgubljena u sopstvenim senkama,Vapim da se izgubim u tebi,daleko od sebe(Daleko od ovog mesta koje sam stvorila)Nećeš li me odvesti daleko od mene?
Puzeći kroz ovaj svet,kao bolest koja mi kroz vene protiče,gledam u sebe,ali je moje sopstveno srce promenjeno..Ne mogu više ovako,Gadim se svega što sam postala..
(Refren)
Izgubljena u svetu koji umire,posežem za nečim višim,Odrasla sam tako iscrpljena od ove laži u kojoj živim..
(Refren)