Άσε με εδώ
Μόνο μια φορά για μια στιγμήΓυρίζεις το κεφάλι, κοιτάς εκεί,Που ο κόσμος ξεκινάΤρελή γιορτή, έρωτας και ζάλη,Εσύ ξανά σβήνεις το κερίΚλείνεις τα φτερά, σκύβεις το κεφάλι.
Ώσπου ένα πρωί ξυπνάς, κοιτάςΚομμάτια ο καθρέφτηςΚαι δεν μπορείς καν να θυμηθείςΓιατί εχθές τον έσπασες και πέφτειςΧωρίς πνοή στο πάτωμα σκυφτός,Χωρίς να ξέρεις ποιοςΝα είναι τάχα ο φταίχτης.
Μια μέρα ξαφνικά η παλιά πληγήΠου έκρυβες τόσα χρόνια βγάζει φωςΚαι αναρωτιέσαι πως μπορεί να ακούςΣ’ αυτήν την πόλη αηδόνια αφού εκείΒαθιά που έχεις κρυφτείΗ λύπη κι η χαρά έχουνε να 'ρθουν χρόνια.
Μια μέρα έτσι απλά μια μικρήΑχτίνα που επιπλέει ψηλά εκείΕίναι αρκετή, σιγά, σιγάΑρχίζεις και αναπνέειςΆσε με εδώ, μ’ αρέσει από το βυθόΝα βλέπω που επιπλέεις.