Póso lígo me xéreis (Πόσο λίγο με ξέρεις)
Ναι, ναι ειμ΄ εγώ που όταν πονάςΔιώχνω μακριά τα σκοτάδιαΝαι, ναι ειμ΄ εγώ που όταν γελάςΣε πλημμυρίζω με χάδια
Μη, μη με κοιτάς αίμα κυλάειΑπ΄ τα μάτια που σου΄ χω χαρίσειΜη, μη με ρωτάς ξέρεις τι φταίειΚαι δεν υπάρχει άλλη λύση
Μη, μη μ΄ ακουμπάς σκόνη θα βρειςΣε κάθε γωνιά του κορμιού μουΑγάπη για δύο στο φτηνό πανδοχείοΤου βασανισμένου μυαλού μου
Μη, μη μου μιλάς όλο ζητάςΚι όσο ζητάς εγώ δίνωΝαι το ΄πα ξανά μ΄ αυτή τη φοράΣτ΄ αλήθεια σ΄ αφήνω
Πόσο λίγο με ξέρεις
Ναι, ναι ειμ΄ εγώ που όταν πονάςΔιώχνω μακριά τα σκοτάδιαΝαι, ναι ειμ΄ εγώ που όταν γελάςΣε πλημμυρίζω με χάδια
Μη, μη με κοιτάς αίμα κυλάειΑπ΄ τα μάτια που σου΄ χω χαρίσειΜη, μη με ρωτάς ξέρεις τι φταίειΚαι δεν υπάρχει άλλη λύση
Μα δε θα κρυφτώ, απόψε θα βγωΣαν ήλιος τη νύχτα να διώξωΚαι μετά τη βροχή θα βγω το πρωίΣαν τρελό ουράνιο τόξο
Ναι, ναι σ΄ αγαπώ μα δε μπορώʼλλο κοντά σου να μείνωΝαι το ΄πα ξανά μ΄ αυτή τη φοράΣτ΄ αλήθεια σ΄ αφήνω