Filaki (Φυλακή)
Τα πάντα έχουνε τελειώσει.Από τα δάκρυα, στο βλέμμα σκοτεινιά.Ο πόνος μ έχει πια παγώσει.Η σκέψη στα παλιά, απλή παρηγοριά.Λες και με έχουνε κλειδώσει,σ ένα κρυφό κενό,συνήθισα να ζω.
Έλα βγάλε με από τη φύλακη μου.Έλα φως να μου γεμίσεις τη ζωή,μ ένα χάδι να ζεστάνεις τη ψυχή μου.με το φιλί, να δικαιώσεις την αναμονή.
Τις νύχτες στη πόλη περπατάω,μ ένα παράπονο, που έμεινε βουβόχωρίς σκοπό σαν προχωράω,το πλήθος άπονο μου μοιάζει κι εχθρικόκι όλο το κόσμο προσπερνάωκαι στο κρυφό κενό,ξανά ακροβατώ.
Έλα βγάλε με από τη φύλακη μου.Έλα φως να μου γεμίσεις τη ζωή,μ ένα χάδι να ζεστάνεις τη ψυχή μου.με το φιλί, να δικαιώσεις την αναμονή.