Blog Filatelistów Polskich
Nowy wpis, to ja i moich kilka chwilJakiś wzrost i wiek.
Wolny dzień, 64 kilo mnieWreszcie pusty dom.
Feta, dex, klaser prawie pełny jużPod powieki coś.
Wszystko to, co można, co użyźnia mózgDoświadczenie mam.
Wielki strzał, a bez recepty czekam więcAż coś zacznę czuć.
Chmury, dym, tysiące twarzy, smog i BógJuż wczytało się.
Czy ja jestem tu, nie czuję nicJuż nie oddycham, nie wiem , jak na twarzy krzykObraz ściemnia się, faluję, tracę wzrokNie wiem co to jestWykręca głowę miKrew gotuje się i ręce drżąJak plastelinę wgniata mnie w dywanu włosJedna tylko myśl, przeczekać skończyć toWracam patrzę, wiem, było bardzo źleByłem blisko, by dowiedzieć sięCzy zakończeniem dziurą śmierć czy brama jestTrzeba dotknąć dna, naprawdę czy to tu?Nie wiem gdzie to jestWystarczy, czy to już?