Se thimamai pou na parei (Σε θυμάμαι που να πάρει)
Λογική και καρδιά, σημεία του ορίζοντα αντίθεταχίλια μίλια το ένα απ’τ’άλλο μακριάτο ένα μου δείχνει να κάνω το σωστότο άλλο όμως δε μ’αφήνει να ξεχάσω πόσο σ’ αγαπώΣε θυμάμαι! Συνέχεια σε θυμάμαι και πονάωκι ας νιώθω πως δε σε νοιάζει αυτό που περνάωθα’πρεπε να ξεχάσω, ν’αράξω σ’άλλο λιμάνιμα το μυαλό μου δημιουργεί πάντα τη δική του πλάνη
Σε σβήνω με τη λογικήσε ξαναγράφει η καρδιάπως θα τα λέμε είχες πειαλλά δεν ήρθες μια φορά
Σε θυμάμαι που να πάρειτο μυαλό μου θα σαλτάρειδεν αντέχω να μη σ’έχωγύρνα πίσω που να πάρει
Σε θυμάμαι που να πάρειτο μυαλό μου θα σαλτάρειπου μαζί μου δε κοιμάσαιπού γυρνάς πανάθεμά σε
Η αλήθεια χάνει κι η εικόνα σου κερδίζειτο μυαλό μου συνέχεια μ’αυτή με βομβαρδίζειδε μ’αφήνει σωστά να σκεφτώ μακριά σου να ζήσωΤις καλές στιγμές θυμάμαι τις κακές εξαφανίζωσε βρίζω απ’έξω μα από μέσα μου σε ποθώπιστεύω πως απέχω μα στ’αλήθεια δε ζωκάνε κάτι τώρα πάω να τρελαθώθέλω ξανά να βρεθώ στο δικό σου ουρανό
Με το δικό σου ουρανόκαμιά δεν έχω επαφήεγώ θα ξαναγεννηθώμε του κλειδιού σου τη στροφή
Τι να κάνω πια! Πες μου τι να κάνω που να πάρεισ’άδειο κρεβάτι ο ύπνος πώς θα με πάρεισημάδια σου παντού στο σπίτι έχεις αφήσεινα γυρίσεις να μην τρελαθώ η μόνη λύσηΤι να κάνω πια! Πες μου τι να κάνω που να πάρεισ’άδειο κρεβάτι ο ύπνος πώς να με πάρειθα διαγράψω για πάντα όλα όσα μου’χεις κάνειαρκεί να γυρίσειςγύρνα πίσω που να πάρει