Pali Tha Me Vroune Lioma (Πάλι Θα Με Βρούνε Λιώμα)
Και ξαφνικά σβήσαν' τα φεγγάρια εκείνη τη νύχτα, θυμάσαι;Κι είδα το αμάξι που άρχισε να χάνεται στο βάθος και μαζί του και η αγάπη μουΎστερα άρχισε η ψυχή μου ν' αδειάζει και μου λείπειςΚι άρχισα να ζω μηχανικά σαν να είσαι εδώΠώς να αντέξει το κορμί τόσο ξενύχτι κι η καρδιά τόση απουσία;
Δε ξεχωρίζει πια η καρδιά την αλήθεια, τη ψευτιάΠνίγεται πάλι η λογική μες στο ποτό και τη ντροπή
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματαΝα 'χω πέσει και να κλαίω στα πατώματαΜια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστεΧώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματαΝα 'χω πέσει στα παλιά μου παραπτώματαΜια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστεΧώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε
Ποτέ η σιωπή δεν έκανε τόσο θόρυβοΓιατί ποτέ τα μάτια δεν δάκρυσαν για άλλη αγάπηΕκτός, εκτός από σένα
Σε ποια αγκαλιά να 'χεις χαθεί και σ' έχει κάνει προσευχήΘα με σκοτώνει η μοναξιά και του χειμώνα η παγωνιά
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματαΝα 'χω πέσει και να κλαίω στα πατώματαΜια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστεΧώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματαΝα 'χω πέσει στα παλιά μου παραπτώματαΜια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστεΧώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε