De se sinhoresa oute ligo (Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγο)
Απ’ το κορμί λένε να παίρνεις συμβουλέςΕίναι κακό και μόνο θύελλες θα φέρειΜα εγώ ρωτάω και αμα θες εσύ μου λεςΠοιος άλλος απο μένα πιο καλά σε ξέρει
Έμαθα πως απ’ το αγκάθι σου να βγάζωΤης μελωδίας και της τέχνης το υλικόΜα όποτε βρίσκομαι μαζί σου παίρνω μόνοΜια χειραψία κι ένα βλέμμα φιλικό
Και θέλω ακόμα μεσ’ τη νύχτα να σε πάρωΝα σε ξυπνήσω να σου πω πως είμαι εδώΚαι πως θυμάμαι κάθε άγγιγμα μικρό σουΚαι το φροντίζω και το αγαπώ
Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγοΓια όλα τα ψέματα που άφησες να μπούνεΜεσ’ το κρεβάτι, την αγκαλιά μαςΔεν κάνουν έτσι όσοι αγαπούνε
Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγοΜα όταν σπίτια μας αργά γυρνάμε μόνηΚάτι με πιάνει κι αναρωτιέμαιΠως θα ‘ταν να ‘σουνα ακόμα στο σεντόνι
Τι να ‘ναι αυτό που απόψε μ’ έκανε να ψάξωΜεσ’ τα συντρίμμια για μια σπίθα ζωντανήΛες και δεν το ‘παν καθαρά τα δυο σου μάτιαΠως είναι η πόρτα για το όνειρο κλειστή
Και θέλω ακόμα μεσ’ τη νύχτα να σε πάρωΝα σε ξυπνήσω να σου πω πως είμαι εδώΚαι πως θυμάμαι κάθε άγγιγμα μικρό σουΚαι το φροντίζω και το αγαπώ
Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγοΤα ψέματα άφησες να μπούνεΜεσ’ το κρεβάτι, την αγκαλιά μαςΔεν κάνουν έτσι όσοι αγαπούνεΔε σε συγχώρεσα ούτε λίγοΜα όταν σπίτι μας αργά γυρνάω μόνηΚάτι με πιάνει κι αναρωτιέμαιΠως θα ‘ταν να ‘σουνα ακόμα στο σεντόνι