Navagio
Πέσαμε απόψε σε παράξενο καιρόΚαι ο καπετάνιος μας αμίλητος καπνίζεικαι όπως φουντάρει το κοράκι στο νερόσιγο-τραυλίζοντας τον Ποσειδώνα βρίζει
Κόντρα οι ανέμοι και το παίρνουμε αργάμόνο ο Δίας ξέρει τι μας περιμένειμας καταπίνει η θάλασσα σιγά-σιγάκαι μας ξερνά σαν μια γυναίκα μεθυσμένη
Ο τιμονιέρος ο Γιοργκάν δεν μου μιλείτώρα δυο μήνες πια παρέα δεν με κάνειγιατί κοιμήθηκα με μια Μαροκινήπου γούσταρε στης Καζαμπλάνκας το λιμάνι
Και εγώ που έμαθα στα ζόρια από μικρόςκαι στο φτερό του καρχαρία να κοιμάμαιτώρα αισθάνομαι χαμένος και δειλόςαφού απόψε νιώθω πως τη θάλασσα φοβάμαι
Στο φινιστρίνι πλησιάζω το θαμπόσιγο-ρουφώντας τον καπνό που με ζαλίζεικαι σαν να είδα τη μορφή σου στον αφρόκαι τον Χριστό πάνω στο κύμα να βαδίζει
Κακό φορτίο και μονόπαντα μας παίρνειδεν θα γλιτώσουμε ετούτη τη φοράο Ποσειδώνας με την τρίαινα μας σέρνειδώσαμε S.O.S και έχουμε πέσει στα νερά
Ο τιμονιέρος ο Γιοργκάν δεν μου μιλείτώρα δυο μήνες πια παρέα δεν με κάνειγιατί κοιμήθηκα με μια Μαροκινήπου γούσταρε στης Καζαμπλάνκας το λιμάνι
Και εγώ που έμαθα στα ζόρια από μικρόςκαι στο φτερό του καρχαρία να κοιμάμαιτώρα αισθάνομαι χαμένος και δειλόςαφού απόψε νιώθω πως τη θάλασσα φοβάμαι
Κυρά κι αρχόντισά μου τώρα έχε γειαδε θα γυρίσω ο βυθός μ’ αναζητάεικαι σου είχα πάρει ένα βραχιόλι απ’ το Ajmanκαι στη μικρή μας μια κουκλίτσα που μιλάει