Stýrisvølurin
Og hvør ið enn klettum ræður ei á vindi váTeir hildu um stýrisvøl tá ódnin legði á"Legg upp í lotið," rópti ein og samdir teirhála á stýrisvøl, men alt til fánýtis
Leiðin er løgd, í gróti er høgd,og eru vit nøgd tá søgnin er søgd
Og skriður tín knørrur fram tað sama hvat tú vilTeir bardust um stýrisvøl men einki róður tilOg enn vit halda stýrisvøl eins og vithalda vit eru fræls, trælborin óspurd so
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøllí oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Tiltuskað av landnyrðings ódn, og vindurinleikar í Miðgarði mólTil Ásgarðs har Askurin stóð, sum træðrirnirlívsins í lotinum har blaktraðu tá
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøllí oyðini høll, um fjarbláu fjøll
og fløtur, vitandi hvat mál vit megna livandiOg feigdin dregur liðandi, vit vála henniTigandi á ting
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøllí oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Væl vitandi langnunnar leið, men gott ertað treystið at val er í vónÓteljandi leiðirnar tær, men ilt er taðtreystið at valið er gjørt, leiðin bert ein
Leiðin er løgd, í gróti er høgdog eru vit nøgd tá søgnin er søgd