Tárin
Stöndum bæði kyrrennþá allt sem fyrrum árin.Samt er eitthvað breytteitthvað sem var deyttog tárin.
Skjálfhent köld mér bréfið færfinn ég hana færast fjær.
Sér í gegnum alltaugnaráðið kaltog tárin.Búið þetta spilvitneskjan er tilog sárin.
Viðurkenni ódæðiðstarir hún en snýr svo við.
Hverfur minni sýnekki lengur mínmeð sárin.Sit og hengi hauseinn afskiptalausmeð tárin.
Eftirsjáin sýnir sigsamviskan hún sligar mig.
Hamstola ég hleypbréfið þrýst í greipog tárin.Ekkert tefur förhjartslátturinn örog sárin.
Stöðva, stari í hyldýpiðherði upp hugann, spyrni við.