Nú gleymist ég
Hnepptur í nauð er vindar kallalokast af með sjálfum mérer fárviðri herjar fjörðinn minn
Fastur í helli enginn heyrirhrópa en einskins verð ég varfinn hvergi leið um göngin dimmHeld kyrru fyrirer sorg ber á dyrHörfa undan frostinu gráaVona að sárum verði hlíftvið skriðum af fjallinu háa
Útaf lognast, kvöldið kveðurlangþreyttur hvíldar sofna égHrekk aftur upp við brest
Er nóttina lengir versnar veðurdagurinn sem aldrei varðUm eilífð lokast gönginég kemst aldrei héðan út
Held kyrru fyrirer sorg ber á dyrHörfa undan frostinu gráaVona að sárum verði hlíftvið skriðum af fjallinu háa