Hartaetos (Χαρταετός)
Δε θυμάμαι πλέον που και ποιοιμού `δωσαν χαρτάκια και γιατίμε τα ονόματά τους τα τηλέφωνά τουςκαι τα βρίσκω χύμα το πρωί
Μες στις τσέπες μένουν κι ύστερα μακραίνουνκι ύστερα περνάει κι η ζωή
Έτσι με φωνάζουν δύσκολημόνο εσύ δε μου μιλάς πολύΛες δεν προλαβαίνεις και ποτέ δεν παίρνειςκαι σε παίρνω πάλι εγώ
Αν με τα τηλέφωνα που πήρα έφτιαχνα χαρταετότώρα θα πετούσα να ησυχάσεις που σε παίρνω κι ενοχλώ
Δε θυμάμαι πλέον που και ποιοιμού `δωσαν χαρτάκια και γιατίμε τα ονόματά τους τα τηλέφωνά τουςκαι τα βρίσκω λιώμα το πρωί
Αν με τα τηλέφωνα που πήρα έφτιαχνα χαρταετότώρα θα πετούσα να ησυχάσεις που σε παίρνω κι ενοχλώ
Δε θυμάμαι πλέον που και ποιοιμού `δωσαν χαρτάκια και γιατίμε τα ονόματά τους τα τηλέφωνά τουςκαι τα βρίσκω χύμα το πρωί
Σε εισιτήρια πάνω σε κουτιά που χάνωκάρτες κι αποδείξεις όλα γκρι